Fıkıh | Konular

Içkili insanin teri

Islâmda pislikler kaba (mugallaza) ve hafif olmak üzere ikiye ayrılır
ve nelerin kaba, nelerin hafif pislik olduğu, fıkıh
kitaplarımızın daha ilk başında bütün teferruatıyla
sayılır, ahkâmı bildirilir. Burada onlardan birisine
dikkat çekmek istiyorum: Bir şeyin temiz olması, onun illede
yenebilmesi demek değildir. Belki, insanın üzerinde ya da namaz
kılacağı yerde bulunması halinde namaza mani
olmaması, temizleyici suya düşmesi halinde suyun
temizleyiciliğine mani olmaması, yiyeceklere ve içeceklere düşmesi
halinde onların yenebilirlik özelliğini bozmaması
demektir. Bunu böylece tesbit ettikten sonra: Insan; canlısı
da, cansızı da, küçügü de büyügü de, kâfiri de mü'mini
de, hayızlı ve cünüp olanı da olmayanı da temizdir
(Surunbilâlî, Meraki'1-felah (Tahtâvî ile birlikte) 22; el-Cezîrî,
el-Fıkıh ale'l-mezahib, 1/6). Elverir ki, üzerinde başka
pislik bulunmuş olmasın. Ağzı (mesela içki ile)
pislenmiş olsa dahi, bir iki defa tükrüğünü yuttuktan sonra
ağzı dahi temiz olur ve artığı pis olmaz. Ne var
ki, Imam Muhammed'e göre tükrük temizleyici olmadığından,
böyle bir insanın artığı mekruh olur(Surunbilâlî,
age). Ter ise içilen sıvının olduğu gibi çıkması
demek olmadığından, aynı tahavvüle, kimyasal değişmeye
uğrayarak çıktığından pis değildir. Hatta
hayvanlardan da sadece ve sadece domuzun, bir de köpeğin teri
pistir(el-Ceziri, age. I/11).



Konular