Recm

Taşla öldürme, taşa tutma, birine taş atma, sövme,
lânet etme, kovma, birinin namusuna iftira etme, kötü zanda bulunma;
evli veya dul bulunan erkek veya kadının zina etmesi halinde Islâm
mahkemesi kararıyla taşlanarak öldürülmesi anlamında bir
fıkıh terimi. R.c.m kökünden mastar, çoğulu "rucüm"
dür. Aynı kökten "racîm"; recm olunan, taşlanan,
kovulan ve lânetlenen anlamındadır.

Kur'an-ı Kerim'de bu anlamda "recm" ifadesi
bulunmamaktadır. Bir ayette gaybı taşlamak" (el-Kehf,
18/22), başka bir yerde, "yıldızları
Şeytanlar için atış taneleri yaptık" (el-Mülk,
67/5) ayetinde "atış taneleri" anlamında
"rucûm" çoğul olarak gelmiştir. Zina edenin
taşlanması Sünnet, ve icma delillerine dayanır.

Zina bütün semavî dinlerde haram kılınmış ve
çok kötü bir fiil olarak kabul edilmiştir. Islâm'da zina büyük
günahlardan olup, ırz, namus ve neseplere yönelik olduğu için,
cezası da hadlerin en şiddetlisidir.

Zinanın cezası, fiili işleyenin evli veya bekâr oluşuna,
Islâmî emir ve yasaklarla yükümlü bulunup bulunmamasına göre kısımlara
ayrılır. Dayak, taşla öldürme, sürgün ve Islâm
devleti'nin koyacağı ta'zir cezası bunlar
arasındadır.