Tahiyyatü'l-mescid
Tahiyye, hürmet, selâmlama, saygı gösterme;
tahiyyetü'l-mescid, mescide hürmet, daha doğrusu mescidin sahibi
Allah'a saygı gösterme anlamınadır. Çünkü insanın
gayesi mescide yaklaşmak değil onun sahibi Allah'a
yaklaşmak ve onun rızasını elde etmektedir. Bu
maksatla kılınan namaza da tahiyyetü'l-mescid denir.
Tahiyyetü'l-mescid namazı iki rekat olup müstehaptır. Bir
cami veya mescide girildiğinde oturmadan kılınır.
Oturulduktan sonra, namaz geçmiş olmayıp yine
kılınırsa da, faziletli olan, oturmadan önce kılınmasıdır.
Nitekim Ebû Katade (r.a)'dan rivâyet edilen hadis-i şerifte
Peygamber Efendimiz (s.a.s); "Sizden biri mescide gelince oturmadan
önce iki rekat namaz kılsın" (Ebû Davûd, Salat, 19)
buyurmuştur.
Bir mescide ziyaret, ders okuma veya okutma gibi bir maksatla giren Müslüman
tahiyyetü'l-mescid namazını kılar. Bir günde bir kaç
defa girilirse, bir defasında kılınması kafidir.
Dilerse ilk girişinde, dilerse son girişinde kılar. Her
girişinde kılması gerekmez.
Bir mescide her hangi bir namazı kılmak veya farzı eda
ve imama uymak niyetiyle girmek de tahiyyetü'l-mescid yerine kaim olur.
Buna göre bir mescide girince oturmadan önce kılınan her hangi
bir namaz tahiyyetü'l-mescid yerine geçer.
Kerahet vaktinde tahiyyetü'l-mescid namazı kılınmaz.
Bir mescide girip de meşguliyetinden veya kerahet vakti olması
yahut abdestsiz olması gibi sebeplerden dolayı tahiyyetü'l-mescid
namazını kılamayan kimse, "Sübbanellâhi ve'l-hamdü
li'l-lâhi ve lâ ilâhe illallahü ve'llâhü ekber" der.